Au Revoir L'Été

Onder het onophoudelijke gesjirp van de krekels en de lome hitte van de Japanse zomer maken we kennis met Sakuko, 18 jaar en net afgestudeerd aan de middelbare school. Om voor haar ingangsexamen aan de universiteit te studeren vergezelt ze haar tante Mikie naar het huis van haar moeder in een klein kuststadje. Van studeren zal er echter weinig in huis komen, daar is de zomer te zinderend en haar hart te jong voor. Via haar tante leert ze er immers de al even jeugdige Takashi kennen. Hij is uit de regio van Fukushima naar het stadje gevlucht en verdient er nu de kost in het goedkope love hotel van Ukichi, een jeugdliefde van tante Mikie.

Au Revoir L’Eté vertelt het lichtvoetige verhaal van deze vakantieliefde met een wonderlijk kabbelende verhaallijn, even ongedwongen als een ronkende kat in de avondzon. Deze prent is een heerlijke coming-of-age film, waarin afscheid wordt genomen van de zomer van jeugdige onschuld en de façades van de volwassenen doorprikt worden.

Dat regisseur Fukada met dit pareltje de traditie van zijn grote voorbeeld Eric Rohmer wil verderzetten hoeft niet te verbazen: Au Revoir L’Eté is naast een Franse titel ook duidelijk geïnspireerd op Rohmers Pauline A La Plage. De Nouvelle Vague gutst met andere woorden nog immer verder, al mondt die nu wel uit in de Pacifische branding.

Ideaal voer dus voor een donderdagavondje uit, op de vooravond van het weekend, met de gedachten in de tijd van toen en de vakantie die nog komen moet.

AWARDS:

• Mongolfiere d’or & young jury award at Nantes 3 Continents 2013.
• Best director award at the Tallinn Black Nights Film Festival.