“De dynamiet zelfmoord van mijn moeder heeft mij uit mijn geboortedorp gekatapulteerd. Misschien.” Zo concludeert @sueiakira op herkenbare wijze zijn levensloop in deze op zijn autobiografie gebaseerde reis doorheen de wildste jaren van zijn ongebreideld bestaan als designer, minnaar, erotica-freak, zoon, essayist en mens.
Na een kortstondige omweg langs rokerige fabriekspanden duiken we met de jonge Suei het nachtleven van Tokyo in de sixties (én seventies én eighties) in. Suei komt er aan de bak als ontwerper van uithangsborden voor sexbars en maakt al gauw naam in de branche. Terwijl zijn ups en downs in de ‘boekskesindustrie’ zich in snel tempo opvolgen, leren we onderweg zelfs de bekroonde en misschien wel meest beruchte Japanse fotograaf Nobuyoshi Araki kennen.
Gedreven door avant-garde jazz noten en de wellustige creatiedrang van zijn hoofdpersonage, is Dynamite Graffiti een stoomtrein op kruissnelheid wiens tussenstops des te meer doordringen. Zo sijpelt de zelfmoord van zijn moeder zovele jaren terug met bijna vaste regelmaat doorheen de hilarische waanzin van de nacht en zien we Suei meerdere malen met een volle asbak naast hem het niets in staren. Dat u dat ook zult doen bij de aftiteling, twijfelen we niet aan.
PS: de Skoop is uiteraard rookvrij.
Gebaseerd oo het autobiografisch essay “Suteki na Dainamaito Sukyandaru” van Akira Suei (gepubliceerd in 1982 door Hokusousha).